مدل سازی طرح اختلاط بهینه بتن خودتراکم

بتن خودتراکم، به دلیل روانی بالا سبب افزایش سرعت و کیفیت بیشتر در اجرا گردیده که این امر باعث گسترش روز افزون آن در صنعت ساختمان شده است. روش های طراحی طرح اختلاط بهینه این نوع بتن می تواند با کاهش هزینه ها، موجب تمایل بیشتر کارفرمایان به استفاده از آن و صرفه جویی اقتصادی گردد. در این تحقیق، ضمن تعریف خواص این نوع بتن و روش های بهینه سازی، با بررسی پارامترهای تاثیرگذار بر تولید و طرح اختلاط از قبیل سیمان، شن، ماسه، آب، فوق روان کننده و مواد پودری به تعیین متغیرهای تصمیم، تابع هدف و محدودیت های مربوط و همچنین معرفی روش های رایج ریاضی طرح اختلاط و مقایسه آنها، پرداخته و طرح اختلاط بهینه برای بتن خودتراکم با مقاومت بالا ارائه شده است. نتایج نشان می دهد که طراحی بهینه طرح اختلاط بتن خودتراکم با مقاومت بالا با توجه به تعداد اجزای تشکیل دهنده آن، وابستگی زیادی به انتخاب صحیح نوع تابع هدف و محدودیت های انتخاب شده و تناسب رابطه هر کدام از موارد با مقاومت فشاری بتن خودتراکم و همچنین پارامترهای زیادی از نسبت مواد تشکیل دهنده اجزاء آن مانند نسبت آب به سیمان، آب به مواد پودری، نسبت سنگدانه و دیگر نسبت های موثر دارد.